Buz dolabında (+2/+8 °C) 7 gün, (-20 °C ) 30 gün muhafaza edilebilir.
Herpes Simplex Virüsleri moleküler tanısı
Herpes simpleks virüsleri 1 ve 2 (HSV-1 ve HSV-2), insanlarda herpes (genital veya oral) ve fulminat ensefalite neden olan Herpesviridae ailesinden DNA tabanlı virüslerdir. Virüs, seronegatif bir bireye aşınmış cilt veya mukozal yüzey yoluyla bulaşır. Konak vücuda girdikten sonra virüs, genellikle periferik sinir sistemi nöronunun aksonlarında bulunan uykuda kalabilir. Uygun uyaranla karşılaştıktan sonra epitel hücrelerinden geçerek genital lezyonlar, oral ülserler ve kabarcıklar gibi karakteristik semptomlara neden olur.
Herpes simpleks virüsü (HSV), enfeksiyonun litik veya gizli fazında bulunan çift sarmallı bir DNA virüsüdür. Yeni edinilmiş veya yeniden aktive olmuş enfeksiyonlar, çocuklarda ve yetişkinlerde ya ülseratif gingivostomatit (tipik olarak HSV tip 1) veya genital ülserasyona (tipik olarak HSV tip 2 ) neden olur. Daha az yaygın olan diğer klinik görünümler menenjit, ensefalit, pnömonit ve hepatittir.
HSV enfeksiyonu, santral sinir sistemi (SSS) hastalığına neden olabilir; ensefalit (daha yaygın olarak HSV-1 ile ilişkili) veya menenjit (daha yaygın olarak HSV-2 ile ilişkili) meydana gelebilir. HSV, tüm ensefalit vakalarının yaklaşık %5-10’una neden olur ve dünya çapında tanımlanmış sporadik ensefalitlerin en yaygın nedenlerinden biridir. HSV ensefaliti her yaşta ve her mevsimde görülür. HSV-1 ensefaliti yetişkinlerde daha sık görülür ve HSV-2 ensefaliti yenidoğanlarda daha yaygındır. HSV ensefaliti ile ilgili klinik özellikler arasında ateş, hemikraniyal baş ağrısı, dil ve davranış anormallikleri, hafıza bozukluğu ve nöbetler yer alır.
Polimeraz zincir reaksiyonu (PCR), klinik örneklerden HSV DNA’yı hızlı ve doğru bir şekilde saptamak ve ölçmek için kullanılır. PCR; HSV-1 ve 2 viral genomlarının tespitinde kullanır. PCR tekniği oldukça hassastır, yüksek kesinliğe sahiptir. Beyin omurilik sıvısı (BOS) HSV varlığının aranması ensefalit veya menenjit tanısına yardımcı olur.
