Krom, çok çeşitli doğal ve antropojenik kaynaklardan çevresel matrislere (hava, su ve toprak) girer ve en büyük salınımı endüstriyel tesislerden gelir. Bu endüstriler arasında metal işleme, kromat üretimi, paslanmaz çelik kaynaklama yer alır.
Ticari olarak krom bileşikleri endüstriyel kaynak, krom kaplama, boyama ve ahşap korumada kullanılır. Ayrıca pişirme sistemlerinde ve kazanlarda korozyon önleyici olarak kullanılır.
İnsanın kroma maruz kalmasının başlıca yolu solunum olarak gösterilse ve akciğer birincil hedef organ olsa da, önemli miktarda maruziyetin cilt yoluyla da gerçekleştiği bildirilmiştir. Örneğin, inşaat işçileri arasında görülen yaygın dermatit vakaları, çimentoda bulunan kroma maruz kalmalarına atfedilmektedir. Mesleki ve çevresel olarak krom içeren bileşiklere maruz kalmanın, insanlarda böbrek hasarı, alerji ve astım gibi çoklu organ toksisitesine ve solunum yolu kanserine neden olduğu bilinmektedir. Yüksek seviyelerde krom solunması burun astarında tahrişe ve burun ülserlerine neden olabilir. Kroma karşı aşırı duyarlılığı olan insanlarda cilt maruziyeti sonucu şiddetli kızarıklık ve ciltte şişme gibi alerjik reaksiyonlar kaydedilmiştir. İçme suyundaki kroma maruz kalan insanlarda ve hayvanlarda mide tümörlerinde artış gözlemlenmiştir.
İnsanların son derece yüksek dozlarda krom bileşiklerini kazara veya kasıtlı olarak yutması, ölüme yol açan veya tıbbi tedavi sayesinde hayatta kalan hastalarda ciddi solunum, kardiyovasküler, gastrointestinal, hematolojik, hepatik, renal ve nörolojik etkilere neden olmaktadır.
